De techniek achter omgekeerde osmose

Omgekeerde osmose is bedoeld om water te zuiveren. De pomp drukt de vloeistof door een membraan in de stromingsrichting omgekeerd aan die bij osmose. Toepassingen zijn er voor bereiding van drinkwater, onder andere uit zeewater, aanmaak van ketelwater voor stoomketels en zuivering van sommige afvalwaters en mest.

Door over een halfdoorlatend (semi-permeabel) membraan een drukverschil aan te brengen kan dit als een filter gaan werken: het oplosmiddel zal zich dan naar de kant bewegen waar de som van de externe druk en de osmotische druk (= verouderde term voor osmotische waarde) het laagst is. Als de externe druk aan de kant van de geconcentreerde oplossing groot genoeg is, zal het zuivere oplosmiddel (zonder de opgeloste stoffen mee te nemen) naar de andere kant worden geperst. In simpele taal houdt dit in dat water heel hard dwars door een zeef met microscopische gaatjes wordt geduwd.

Het verwijderingsrendement wordt niet alleen bepaald door de grootte van de te verwijderen stoffen, maar ook door de polariteit en de lading van de stoffen, het oplosmiddel en het membraan. Dit levert zuiver water wat ten goede komt van een kraakheldere vaat en ook voor minder slijtage van de vaatwasmachine.



 

Schema om drinkwater te bereiden uit zeewater met omgekeerde osmose
Principe van omgekeerde osmose: 1 = instromend water, 2 = uitstromend gezuiverd water, 3 = afvalwater op druk, 4 = instromend water op druk, 5 = uitstromend afvalwater, A = hoge druk pomp, B = circulatiepomp, C = membraan, D = drukwisselaar